Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
honorowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, honorowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się poczuciem honoru, godnością osobistą, przestrzegający zasad honoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Honorowy człowiek, mężczyzna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
członek — m III, D. członeknka, N. członeknkiem 1. B.=D.; lm M. członeknkowie, DB. członeknków «człowiek (rzadziej jednostka prawna, np. instytucja, kraj) należący do jakiejś organizacji politycznej, naukowej, społecznej itp.; osoba wchodząca w skład… … Słownik języka polskiego
honorowy — honorowywi 1. «mający poczucie honoru, godności osobistej» Honorowy człowiek. 2. «zgodny z honorem, nie urażający czyjegoś honoru» Pokój zawarty na honorowych warunkach. ∆ Sąd honorowy «sąd złożony z osób powołanych przez strony lub na mocy… … Słownik języka polskiego
kanonik — m III, DB. a, N. kanonikkiem; lm M. kanonikicy, DB. ów rel. «w kościele katolickim członek kapituły; także tytuł honorowy nadawany duchownym» ∆ Kanonicy regularni «zgromadzenie zakonne powstałe w XI w., przestrzegające reguły św. Augustyna» ‹z… … Słownik języka polskiego
obywatel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i 1. «członek społeczeństwa danego państwa mający określone uprawnienia i obowiązki zastrzeżone przez prawo i konstytucję» Praworządny, stateczny obywatel. Obywatel Polski, Włoch, USA, Hiszpanii. Obywatel francuski. 2.… … Słownik języka polskiego
kanonik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. kanonikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} w Kościele katolickim: członek kapituły przy katedrze lub kolegiacie; także honorowy tytuł nadawany duchownym <z łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
